تاریخچه زنبورداری – عکس های قدیمی

تاریخچه زنبورداری – عکس های قدیمی

زنبور عسل ازقسمت گرمسيری و نيم گرمسيری آفريقا منشاء گرفته و سپس به اروپا و شرق آسيا گسترش يافته است. از قرنها پيش زنبورعسل درشكاف كوهها و تنه خالی درختان و مكانهای مناسب ديگر لانه كرده و دور از عوامل نامساعد محيط و موجودات شكاری به زندگي خود ادامه داده است.

بشر برای استفاده از عسل زنبوران با روش هاي بسيار ابتدائی زنبور را از اين لانه ها بيرون رانده، عسل و موم را مورد استفاده قرار می داده است. امروزه در بعضي از نقاط دنيا منجمله ايران (بخصوص شمال ايران) استفاده از كندوهای طبيعی متداول و معمول مي باشد. بشر به مرور زمان دانست كه بايد براي بهره برداری بهتر و بيشتر كندوهای طبيعي را از نقاط مختلف نزديك هم جمع نموده و در يك محل از آنها مواظبت و نگهداري كند. در بعضي ديگر از نقاط دنيا موفق به ساختن كندو شده و زنبورها را در داخل كندوهای ابتدائي نگهداری مي كردند.

نوع كندوهاي ابتدائي بسته به شرايط محيطي منطقه و نوع مواد اوليه موجود و مهاجرت سكنه آن ناحيه فرق مي كرد. در نقاط جنگلي دنيا زنبور عسل را در لانه طبيعی خود يعني تنه درخت نگهداری مي كردند. افراد بومي محل برای سهولت در امر مواظبت و برداشت، تنه درخت حاوي زنبور را از بقيه درخت جدا نموده و با پوشانيدن سروته آن تعدادي از آنها را در كنارهم قرار مي دادند. كندوهای تنه درختی رامی توان به صورت افقی يا عمودی قرار داد. در نقاط ديگر دنيا كه فاقد جنگل بودند، اولين نوع كندو، كندوهاي گلی بودند كه به صورت خام يا پخته(سفال) مورد استفاده قرارميگرفتند. امروزه در بعضي از نقاط خاورميانه و منجمله ايران (فارس، كردستان، لرستان ) استفاده از كندوهای گلی و سفالی متداول می باشد.

.

.

.