آیا می دانستید عسل چربی های اطراف قلب را آب می کند؟
عسل یک واژه عربی است که در فارسی آن را انگبین می گویند
و عبارت است از شهد گل ها که زنبور عسل توسط خرطوم کوچک خود آن را مکیده و از راه دهان به کیسه بسیار کوچک خود موسوم به کیسه عسلی وارد می کند.
وقتی میزان شهد جمع آوری شده به حدود 40 میلی گرم رسید،
گل ها را رها کرده و به سمت کندو پرواز می کند.
جالب اینکه برای تهیه یک کیلو عسل، زنبور باید شهد 20 میلیون گل را جمع و به کندو حمل کند.
جالب تر این است که زنبور عسل خاصیت ثابت گلی دارد،
یعنی تا وقتی که مشغول جمع آوری شهد یک گل است، روی سایر گل ها نمی نشیند.
ما را در اینستاگرام دنبال کنید …
خواص و مواد موجود در عسل
عسل از قدیمی ترین و نخستین شیرین کننده هایی است که انسان استفاده کرده است
و شامل قندهایی چون گلوکز، فروکتوز، مواد معدنی همچون منیزیم، پتاسیم، کلسیم، کلریدسدیم، گوگرد، آهن و فسفات است.
در ضمن اینکه ویتامین هایی همچون B1، B2، B6، B3، B5 و C نیز بر اساس کیفیت
و نوع عسل به نسبت های متفاوت در آن دیده می شود.
علاوه بر موارد ذکر شده در حد کمی مس، ید و روی نیز در عسل وجود دارد.
به همین جهت در حال حاضر زنبورهای عسل یکی از بخش های اساسی و اصلی اقتصاد کشاورزی سالم
به حساب می آیند. از ویژگی های مهم عسل خاصیت میکروب کشی آن است.
عسل یک ضد عفونی کننده طبیعی است. تحقیقات انجام شده
در سال های اخیر نشان می دهد که گذاشتن آن بر روی زخم ها مانع عفونت می شود.
از آنجایی که عسل حاوی مواد آنتی باکتریایی است می تواند بخوبی باعث بهبود زخم ها شود.
زنبور عسل پیش از رسیدن به کندو در بین راه مقداری از آب شهد را جذب می کند و چون شهد گل ها حاوی 50 تا 80 درصد آب است، با این عمل میزان رطوبت عسل را به حدود 17 تا حداکثر 25 درصد می رساند،
یعنی حدودا از هر سه گرم شهدی که زنبور عسل به کندو می آورد، یک گرم عسل به دست می آید.
البته عسل مناطق شمالی کشور به علت بالا بودن رطوبت هوا از آب بیشتری برخوردار است
و لذا آبکی می باشد، ولی عسل مناطق کوهستانی از آب کمتری برخوردار می باشد.
زنبور عسل نوعی از آنزیم دیاستاز به نام انورتاز را نیز به شهد اضافه می کند
که این آنزیم به همراه مواد قندی و نشاسته ای که چهار پنجم وزن عسل را تشکیل می دهند،
عامل اصلی متبلور شدن یا شکرک زدن عسل به شمار می روند.
لذا این باور که عسل غیر طبیعی شکرک می زند صحیح نیست،
بلکه دلیل متبلور شدن و رسوب دادن عسل طبیعی وجود دیاستاز و همچنین کربوهیدرات ها می باشد.
دیاستاز، ذرات خیلی ریز عسل را به خود جذب کرده و باعث ته نشین شدن آن می شود.
مقدار گلوکز عسل هر چه بیشتر باشد، زودتر متبلور و ته نشین می شود.
این خاصیت فقط در عسل های طبیعی و غیر تقلبی دیده می شود، زیرا تنها عسل های طبیعی حاوی دیاستاز هستند. مدت زمان شکرک زدن یا متبلور شدن عسل بسته به نوع گل متفاوت است و حتی در مورد عسل اقاقیا به چهار سال هم می رسد. در کشورهای اروپایی عسل سفت شده و متبلور شده را بیشتر می پسندند.
تشخیص عسل طبیعی و غیر طبیعی از طریق مزه کردن غیر ممکن است.
برای مصرف کننده یک راه بیشتر وجود ندارد و آن هم استفاده از ابزارهایی است که بدن در اختیارش گذاشته است. با چشمانش شکل ظاهری عسل را ارزیابی می کند، با بینی اش آن را بو می کند و با زبانش آن را مزه می کند.
اگر مجموعه خصوصیات باب طبعش بود و اگر عسل عطر و طعم گل ها را داشت،
آن عسل واقعی است و ارزش آن را دارد که بهایش را در حد معقول بپردازد.
لازم به ذکر است مزه، عطر، طعم، رنگ و بوی عسل فقط مربوط به گل هر منطقه می باشد و به نژاد زنبور عسل بستگی ندارد. نوع نژاد فقط در پر کاری و کم کاری تاثیر دارد.
همان طور که قبلا اشاره شد چهار پنجم وزن عسل را کربوهیدرات ها تشکیل می دهند و بقیه آن عبارت است از: پروتئین، املاح معدنی، عناصر معطر، آنزیم ها، ویتامین ها، گرده گل و آب.
هر 100 گرم عسل 330 کیلو کالری انرژی تولید می کند.
لذا عسل، غذایی مقوی و انرژی زاست و به کمک دیاستازهایش چربی های اطراف قلب را آب می کند.
به همین دلیل مصرف آن به سالخوردگان و بیماران قلبی توصیه می شود.
چگونه عسل در درمان زخم ها مؤثر است؟
زمانی که عسل با رطوبت بدن تماس پیدا می کند.
آنزیم گلوکز اکسیداز که توسط زنبورها در عسل ایجاد شده است به آرامی آزاد می شود
و پراکسید ئیدروژن ضد عفونی کننده به میزان زیادی آزاد می شود و می تواند در حدی که به خود بافت آسیب نرساند، باکتریها را نابود کند. در ادامه با جذب مایعات و مواد مقوی به منطقه آسیب دیده باعث رشد سلولی و جلوگیری از خشک شدن زخم می شود.
فعالیت استمیک عسل باعث حضور یک لایه از مایع بین بافتها و بانداژ می شود
و باعث می شود در هنگام نیاز بدون درد جا به جا شود و سلولهای جدید پاره نشود.
به همین جهت در برخی بیمارستانهای دنیا برای درمان زخم بستراز ترکیبات آن استفاده می شود.
ویژگی های منحصر به فرد
-
به راحتی هضم می شود: مولکول های قند موجود در آن می توانند به راحتی به سایر قندها تبدیل شوند، به همین جهت حتی حساس ترین معده ها نیز می تواند آن را به سادگی هضم کند.
-
منبع بسیار خوبی از آنتی اکسیدان است: نقش بزرگی در جلوگیری از سرطان و همچنین بیماریهای قلبی دارد.
-
سطح کالری آن پایین است: در مقایسه با سایر مواد قندی ۴۰% کمتر کالری دارد، هر چند انرژی آن بسیار بالاست، اما به وزن بدن شخص اضافه نمی کند.
-
به سرعت در خون پخش می شود: وقتی با میزان مناسبی آب مخلوط شود. پس از ۷ دقیقه در جریان خون پخش می شود و با آزادسازی ملکول قند به عملکرد بهتر مغز که اصلی ترین مصرف کننده قند در بدن است، کمک می کند و مانع بروز خستگی می شود.
-
در سلامت و ساخت عوامل خونی مؤثر است: بخش مهمی از انرژی مورد نیاز برای این مورد تأمین می کند، به علاوه باعث تمیز شدن خون می شود.