اثرات درمانی عسل چیست؟
اثرات درمانی عسل چیست؟
اثرات درمانی عسل چیست؟
عسل ،ماده غذايي بسيار غني و انرژي بخشي است که حدود۸۰ درصد از قندهاي ساده يا مونوساکاريدها ساخته شده و هر۱۰۰ گرم آن ۳۲۰ کالري ايجاد مي کند اين مونو ساکاريدها بسرعت جذب مي شوند
و اثر انرژي بخشي خود را آشکار مي کنند گفتني است ، علاوه بر اثر کالري زايي ، عسل داراي ويتامين هاي متعددي از قبيل تيامين ، ريبوفلاوين ، اسيدنيکوتينک ، اسيد اسکوربيک ، پيريدوکسين و ويتامين کا است.
خواص فيزيکي عسل ، اثر ضد باکتريايي دارد و از زمانهاي قديم انسانها از خاصيت ضد ميکروبي عسل سود جسته و آن را در درمان ناراحتي هاي پوستي از قبيل زخمها و سوختگي ها به کار برده اند
و يکي از بهترين پانسمانها محسوب ميشود.همچنين ، عسل را در درمان بيماري هاي دستگاه تنفسي و عفونت هاي ناحيه حلق به کار مي برند و خاصيت ضدباکتريايي آن موجب اثربخشي عسل مي شود و خاصيت ضد التهابي آن نيز مشاهده شده که به هيگروسکوپيک بودن آن نسبت داده شده است.
عسل علاوه براينكه يك غذاي كامل است يك اكسير پر انرژي نيز ميباشد به طوري كه ساليان سال به عنوان دارو براي درمان بيماريها مورد استفاده قرارگرفته است مصرف عسل در عرض چند دقيقه به شخص نيرو ميدهد وتحمل بافتي و قدرت ترميم آنرا افزايش مي دهد بنابراين ورزشكاران بايد عسل مصرف كنند
بنا به تحقيقات به عمل آمده عسل حاوي ۸۰ ماده مفيد براي انسان مي باشد و لازم به ذكر است كه در دنيا هيچ ماده غذايي به اندازه آن نيروي كهربايي ندارد.
ابو علي سينا دركتاب قانون خود دهها نسخه بر پايه عسل وموم ذكر نموده است او مي نويسد مصرف متـناوب عسل درهنگام زياد شدن بلغم ، بدن را تقويت و نيرو را زياد و اشتها را بازمي كند ؛ به عقيده وي عسل جواني را جاودان مي سازد وحافظه را نيرو بخشيده و گذشته را در خاطر زنده ميكند ، انديشه را پاك ، زبان را مي گشايد ودرد را ريشه كن ميكند .
در كتب پزشكي آمده عسل درروغن مالي زخمهاي چركي ، براي درمان بسيار مفيد بوده ، با مرهم گذاري تاريكي ديد را كاهش داده و بهترين درمان اختلالات دهان است در زياد شدن ادرار مؤثر است ، دردهاي شكم و سرفه را كاهش مي دهد ، گزيدگي مار ، دردهاي دستگاه تنفس وهر درد مفصلي را تسكين ميدهد . خستگي عمومي واحساس سرما را رفع ومقاومت بدن را افزايش ميدهد.
گفتني است ، عسل به عنوان دارو هيچ اثر سوء، عارضه يا بيماري را به دنبال ندارد ؛ مگر آن که فقط حساسيت هاي محدودي را به وجود بياورد، بنا بر اين در حالت آلرژي ، امراض عفوني ، سل ، امراض رواني ، بيماري هاي کبد و معده ، امراض غدد فوق کليه ، نارسايي قلب و عروق ، ناراحتي هاي عصبي ، امراض خوني و ضعف شديد، بايد از تجويز زهر زنبور عسل خودداري کرد .
بشر هزاران سال است كه از مخلوط بزاق زنبور و شهد گل كه عسل نام دارد، به عنوان دارويي براي درمان زخم ها استفاده مي كند .
آزمايش هايي كه در سال هاي اخير انجام گرفته، نشان داده اند كه عسل در درمان عفونتهاي برجاي مانده از عمل سزارين و سوختگيهاي از آنتي بيوتيكهاي مرسوم كارآمدتر عمل ميكند. اين ماده شيرين با طيف وسيعي از ميكروبهاي خطرناك از جمله Helicobacter , Salmonella , E.coli به خوبي مبارزه مي كند
عسل روي باكتري‌هاي مقاوم به آنتي بيوتيك، از جمله «ابر ميكروبي» به نام MRSA ، نيز موثر است و بر خلاف بيشتر آنتي بيوتيك ها به نحو چشمگيري باعث پيشرفت بهبودي زخمها ميشود. هنوز به درستي نمي‌دانيم عسل چگونه اين آثار را بر جاي مي‌گذارد اما محققان اعتقاد دارند توان بهبود زخمها و مقابله با ميكروبهاي مقاوم به آنتي بيوتيك كه در اين ماده بي‌نظير وجود دارد،
ممكن است روزي عسل را از نوعي درمان جايگزين به يك شيوه درماني اساسي در پزشكي تبديل كند. رمز و راز اين توانايي‌ها را بايد در شيوه تهيه عسل جست و جو كرد. زنبورهاي كارگر طي بهار و تابستان شهد جمع آوري مي كنند، هنگامي كه به كندو باز ميگردند،
آن را از معده به دهان مي آورند و در دهان دستياران خود مي‌گذارند. آنها شهد را به درون حفره هاي شانه خالي مي كنند و با بال‌هايشان آن قدر آن را باد مي‌زنند كه بيشتر آب موجود در شهد تبخير شود. در همين زمان، بزاق سرشار از آنزيم زنبورها، ساكاروز را به گلوكز و فروكتوز تبديل مي كند كه به آب باقيمانده در شهد پيوند مي‌شوند
به اين ترتيب، بياباني بر جاي مي ماند كه باكتريها نمي‌توانند در آن زنده بمانند. البته ، حين رسيدن عسل فرصت زيادي براي تهاجم عوامل بيماريزا وجود دارد. اما آنزيمي به نام گلوكز اكسيداز اين فرصت را از آنها مي‌گيرد. اين آنزيم با تبديل كردن گلوكز به اسيد گلوكونيك، فرآورده تلاش زنبورها را اسيدي و آن را براي بيشتر باكتري ها نامطلوب مي سازد .
اغلب افراد عقيده دارند كه اسيدي بودن، تنها سلاح عسل در برابر باكتري‌هاست. اما مطالعات نشان داده اند تقريبا همه عسل ها سلاحي سري دارند كه حتي اگر رقيق شوند، آنها را براي ميكروبها مرگبار مي‌سازد: پراكسيد هيدروژن.
اين ماده زماني در بيمارستان‌ها به عنوان ضدعفوني كننده مصرف مي‌شد. از تجزيه اين ماده راديكال هاي آزاد تشكيل مي شوند كه باكتريها را از بين ميبرند. چون اين واكنشها خيلي سريع رخ ميدهد، پراكسيد هيدروژن را بايد در غلظتهاي بالا بر زخمها استعمال كرد. البته ، اين ماده در اين غلظتها به بافت سالم آسيب مي زساند .
در عسل، پراكسيد هيدروژن به كمك آنزيم گلوكز اكسيداز توليد ميشود. اما ميزان آن هزار بار كمتر از مقداري است كه در گذشته روي زخمها استعمال مي‌شد. در نتيجه ، گذاشتن عسل روي زخمها، ضمن جلوگيري از تهاجم و تخريب ميكروبها ، با آسيب بافتي همراه نيست. علاوه بر اين، همين طور كه پراكسيد هيدروژن تجزيه ميشود ،
گلوكز اكسيداز با تسهيل ساختن آن از گلوكز، پيوسته آن را جايگزين ميكند. جالبتر اين كه ، به دلايل ناشناخته وقتي عسل رقيق ميشود، فعاليت اين آنزيم افزايش مي‌يابد. . به همين خاطر، عسل حتي وقتي ۷ تا ۱۴ برابر رقيق شود، ميتواند از رشد باكتريهايي مانند MRSA جلوگيري كند.
خلاصه ، زماني كه عسل روي زخم قرار مي گيرد و در اثر تراوش پلاسما از زخم رقيق مي شود ، در مبارزه با ميكروبها پرتوانتر شود .
اثرات درمانی عسل چیست؟خواص فیزیکی عسلدرماندرمان با عسلزنبور و شهدعسلکالری زاییمیکروبهاویتامین های عسلویژگی عسل
عسل باغرو
