کاهش طول عمر زنبور عسل در صورت کاهش عناصر معدنی و ویتامین های بدنشان
یكی از راه هایی كه زنبورداران در شروع و در پایان فصل زنبورداری که طبیعت از لحاظ شهد و گرده بسیار فقیر می باشد،
تغذیه زنبور عسل با شربت شكر به منظور تحریك تخم ریزی و افزایش پرورش نوزاد در كلنی، به منظور افزایش جمعیت كلنی می باشد.
به هر حال كلنی های تغذیه شده با شربت شکر شروع به پرورش نوزادان خواهد كرد،
اما در این حالت زنبورها از چربی ذخیره شده بدنشان استفاده خواهند كرد
و در نتیجه وزن از دست داده و مقدار ازت، عناصر معدنی و ویتامین های بدنشان بشدت کاهش پیدا می کند و مرگ و میر در بین زنبوران افزایش می یابد.
یعنی میزان پرورش نوزاد با طول عمر زنبورداران نسبت عكس دارد.
یعنی هرچه میزان پرورش نوزاد بیشتر باشد طول عمر زنبوران پرورش یافته در این دوران كمتر است. در شرایط عدم دسترسی زنبوران جوان به گرده جهت تأمین نیازهای حیاتی خود به پروتئین، ویتامین ها و مواد معدنی سبب کاهش چشمگیر طول عمر آنها به میزان 50 درصد می شود.
حال اگر این زنبوران جوان وظیفه پرورش و تغذیه لاروها را نیز بعهده داشته باشند،
این عامل اخیر طول عمر زنبوران عسل را دو چندان كاهش می دهد و طول عمر این زنبوران به میزان 76 درصد کاهش خواهد داشت.
توجه داشته باشید که كاهش طول عمر شامل كاهش طول عمر زنبوران پرستار و زنبوران تولید شده از لاروهای پرورش یافته در این شرایط سوء تغذیه می باشد.