این تغذیه با ورود اولین گرده گل به کلنی های زنبور عسل و تخمریزی ملکه در آخر زمستان و اوایل بهارانجام می گیرد. به علت اینکه گرده گل در طبیعت وجود دارد و شهد کمتر است لذا باید برای تحریک بیشتر ملکه تغذیه دستی با شربت آغاز گردد و که از یک قسمت آب ویک قسمت شکر استفاده می شود.
تغذیه زمستانه یا ( تغذیه پاییزی) کندوهای زنبور عسل :
این تغذیه بعد از برداشت عسل و آخرین مهاجرت کلنی های زنبور عسل برای زمستان گذرانی بوده با شربت غلیط (یک قسمت آب و دو قسمت شکر ) انجام می گیرد .
ازکارهای مهم دیگری که یک زنبوردار بعد از برداشت محصول عسل در اواخر تابستان یا اوایل پاییزباید انجام دهد، تغذیه زمستانی یا پائیزی کلنی ها با شربت غلیط ( یک قسمت آب + دو قسمت شکر) میباشد. اما اواخرتابستان و اوایل پاییز که به تجریج هوا رو به سردی می گراید ، باید تغذیه زمستانی و ذخیره ای جمعیتها آغاز شود.برای این باید عصرها تغذیه نموده تا غذای زمستانی مورد احتیاجشان را جمع کرده و در شانها ذخیره کنند.
معمولاٌ یک زنبور دار علاقمند همیشه پس از برداشت عسل در آخرتابستان، به اندازه ی کافی عسل در کندو می گذارد تا اگر زمستان طولانی شد ،جمعیت در اثر تمام شدن ذخیره غذایی کندو و گرسنگی تلف نشود.
نحوه تغذیه کندوهای زنبور عسل در بهار و زمستان
زمان تغذیه زمستانی یا پاییزی به دلیل جلوگیری از غارت حتما باید عصر ها بعد از غروب آفتاب و شبها انجام بگیرد.
درروز های بارانی که زنبور ها نمیتوانند کندو را ترک کنند و به غارت بپردازند ،تغذیه در روز نیز مانعی ندارد.
قبل از شروع تغذیه، سوراخ های پرواز را باید خیلی تنگ کرده و به حدود دو سانتیمتر رسانید تا در شروع غارت، جمعیتهایی که مورد حمله قرار می گیرند به توانند از خودشان دفاع نموده و مانع ورود زنبور های غارتگر به کندو هایشان بشوند.