پرسش اصلی این است که زنبورداری چگونه شغلی است؟ اطلاعات مردم از زنبورداری آنچنان که باید و شاید نیست.
این جمله، فصل مشترک بسیاری از زنبورداران است، اما مهدی علی بیگی و همکارانش که سال هاست کار زنبورداری را به صورت شراکتی انجام می دهند، معتقد است: مسئولان و تصمیم گیرندگان امور هم از زنبورداری و اهمیت آن خبر ندارند که اگر خبر داشتند به قابلیت های این شغل خوب و البته پرخطر و جذاب اجازه بروز بیشتری می دادند.
به گفته او، زنبورداری کاری سخت و طاقت فرساست که بی توجهی به آن مشکلاتش را چند برابر کرده است.
او می گوید: اگر زنبورداران واقعی حمایت شوند، می توانند در تولید عسل طبیعی و مناسب و گسترش فرهنگ استفاده از آن بسیار موثر باشند،
اما متاسفانه این کار انجام نمی شود و ما اکنون شاهد وجود عسل های تولید شده غیرطبیعی در بازار هستیم که هم کام مردم را تلخ می کند و هم انگیزه ما را می گیرد. چراکه برای تولید عسل خوب و مرغوب باید کلی دوندگی کرد. باید مدام کندوها را جابه جا کرد و آنها را کوچاند. در دل طبیعت جاگرفت و حتی در مناطق بکر طبیعی بی برق و آب زندگی کرد. خوب است بدانیم که یک زنبوردار واقعی برای به دست آوردن بهترین و بیشترین عسل ها باید در سال بین چهار تا هشت بار کوچ کند و این مسأله علاوه بر توان مالی، نیازمند طاقت و تلاش فراوان است.