تشخیص چهره انسان توسط زنبور

تشخیص چهره انسان توسط زنبور

تشخیص چهره انسان توسط زنبور

تشخیص چهره انسان توسط زنبور، تشخیص چهره انسان توسط زنبور یکی دیگر از شگفتی های این حشره مفید است که توسط دو محقق به نام های آدرین دایر و مارتین گایورفا مورد بررسی و تحقیق قرار گرفت که نتایج جالبی در بر داشت.

آنها در مرحله اول تحقیق به آزمون این فرض پرداختند که آیا زنبورها می توانند تفاوت تصاویر ساده شبیه صورت را یاد بگیرند. آنها با استفاده از صورتکهایی شامل دو نقطه (چشمها)، یک خط عمودی کوتاه (بینی) و یک خط دراز (دهان) به زنبورها تفاوت بین تصاویری که در آنها اجزای فوق کنار هم قرار داشتند، آموختند. سپس به زنبوری که به طرف یکی از دو تصویر می رفت، محلول قندی جایزه دادند. شگفت این که بعد از قطع جایزه، زنبور به طرف صورتکی با چهره درست می رفت.

پس تا اینجا معلوم شد زنبورها تفاوت بین طرحهایی که مانند صورت تهیه شده اند، می آموزند. اما آیا می توانند چهره ها را دسته بندی کنند؟ آیا می توان به حشرات آموزش داد تا طرحهای شبیه صورت را از غیرمشابه تمایز دهند؟ آیا می توانند تعیین کنند تصویری که تا قبل از این  ندیده اند به کدام گروه تعلق دارد؟

محققان برای پاسخ به این سوالات با نشان دادن پنج جفت تصویر مختلف به زنبورها (که یک تصویر همیشه چهره و بقیه، طرح­هایی از نقطه و خط بود) آموزش دادند. زنبورها تنها وقتی که به سمت چهره می رفتند جایزه (محلول قندی) می گرفتند. سپس به زنبورهای فوق یک جفت تصویر جدید که قبلا ندیده بودند نشان دادند. شگفت این که باز زنبورها به سراغ تصویر چهره رفتند.

زنبورها قادر بودند تصاویر چهره را تشخیص دهند، نه به این دلیل که می­دانستند چهره چیست بلکه به این دلیل که ترتیب بندی نسبی و قاعده قرار گرفتن قیافه ها را آموخته بودند.

اما قطعیت توانایی زنبورها در پردازش اطلاعات تصویری صورتها چه قدر بود. اگر آنها با چهره هایی با پیچیدگی بیشتر مواجه می شدند، چه می کردند؟

حال محققان صورتکهای نقطه و خط را در داخل عکسهای شبیه صورت قرار دادند. آیا زنبورها می توانند ترتیب بندی قیافه ها را در مجاورت آن پس زمینه ها و در عین حال پس از جابجا کردن صورتها بیاموزند؟

باورکردنی نیست، زنبورها توانستند. وقتی محققان با جابجا کردن مکانهای مرتبط با چشم و دهان و بینی، تصاویر واقعی را بالا کشیدند، زنبورها دیگر آنها را نشناختند. بنابراین زنبورهای عسل ظاهرا طرحهای شبیه چهره را تشخیص می دهند. اما این به معنای توانایی شناخت افراد نیست. آنها ترتیب بندی نسبی سیمای افراد را یاد می گیرند و می توانند از این راه، اشیا و جانداران مختلف در طبیعت پیرامون خود را تشخیص دهند.

نکته شگفت آور این است که یک حشره با مغزی به اندازه یک نقطه می تواند این گونه تصاویر را تجزیه و تحلیل کند. حال آنکه ما انسانها منطقه ویژه ای برای انجام این کار در مغزمان داریم.

محققان نتیجه گرفتند برای طراحی سیستمهای خودکار تشخیص تصاویر می توان از این طرز عمل زنبورها بهره برد.

عسل باغرو
ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *