سیستم دستگاه تنفسی زنبور عسل
هر موجود زنده ای برای فعالیت و زنده ماندن نیازمند اکسیژن است که در این فرایند دی اکسید کربن نیز دفع می شود. اين احتياج زنبور عسل توسط سيستم تنفسي تراشه اي (tracheal respiratory system) مرتفع مي گردد.تراشه ها لوله هايي هستند كه توسط روزنه تنفسي به خارج از بدن وصل ميشوند.از ده جفت روزنه تنفسي در زنبور عسل،سه جفت در طرفين سينه (هر بند سينه يك جفت)و هفت جفت در طرفين بندهاي شكم قراردارند.بافتهاي بدن اكسيژن لازم را به طور مستقيم از لوله هاي تنفسي و بدون دخالت خون گرفته و گاز كربنيك را به ان پس مي دهند.در بعضي از قسمتهاي بدن لوله هاي تنفسي بزرگ شده و به صورت كيسه هاي هوايي در امده اند.از ان جمله مي توان كيسه هاي هوايي بزرگ شكم و كيسه هاي هوايي كوچك در سر و سينه و پاهاي حشره را نام برد.از اين كيسه هاي هوايي هنگام پرواز استفاده شده و اكسيژن به بافتهاي مورد نياز بدن ميرسد.