بهبود یافتن زخم ها با عسل

بهبود يافتن زخم معده

يكي ديگر از خصوصيات جالب عسل كه آن را از داروهاي ضد باكتري مرسوم مجزا مي‌سازد، تقويت بهبود يافتن زخم هاست .

داروها ي ضد باكتري علاوه بر نابودي باكتري‌ها به سلول‌هاي انسان نيز آسيب مي‌رسانند .

از طرف ديگر، آنها فقط با مهار كردن رشد ميكروب‌ها به بهبودي زخم‌ها كمك مي‌كنند.

اما عسل به طور مستقيم در بهبودي زخم‌ها دخالت مي‌كند.

عسل محيط ويژه اي را مي آفريند كه براي رشد بافت مناسب است و در عين حال باميكروب‌ها نيز مبارزه مي‌كند. به علاوه، رطوبت عسل از درد وتخريب سلولها حين تعويض پانسمانهاي خشك شده جلوگيري مي كند .

عسل دست كم بخشي از توان ترميمي خود را مديون پراكسيد هيدروژن است.

اين ماده، رشد رگ‌هاي خوني را تحريك مي‌‌كند. اين رگها اكسيژن، مواد غذايي و سلول‌هايي به نام فيبروپلاست ( كه بافت پيوندي جديدي را مي‌سازند) را به موضع زخم هدايت مي‌كنند. به علاوه، تركيب ناشناختهاي دسته اي از سلول‌هاي ايمني به نام منو سيت رافعال مي‌كند.

اين سلولها عامل رشدي را آزاد مي‌كنند كه سلول‌هاي پوششي را تحريك مي‌كنند تا تقسيم شوند و زخم را ببندند. منوسيت‌ها به نوع ديگري از سلول‌هاي ايمني به نام ماكروفاژ نيز تبديل مي‌‌شوند. اين سلولها، ميكروبها و سلولهاي مرده را ميبلعند و آنها را هضم مي كنند .

عسل در بهبود يافتن زخم معده نيز موثر است. يك قاشق چاي خوري عسل طبيعي در معده خالي ميتواند مانع رشد باكتري خطرناكي به نام Helicubacter شود كه باعث اغلب زخم‌‌هاي معده مي‌شود.

عسل، باكتري‌ مقاوم به آنتي بيوتيكي را كه باعث عفونت ريوي در بيماران مبتلا به فيبروز سيستيك ميشود ، Burkholderia cepacia ، در محيط كشت از پا در آورده است.

به هر حال، همه عسل ها از خواصي كه برشمرده شد به يك اندازه بهره‌مند نيستند. شهد بعضي گل‌ها مقدار زيادي كاتالاز دارد . اين آنزيم پراكسيد هيدروژن را تخريب مي‌كند.

بعضي شهدها، گلوكز اكسيد از را به گرما و نور حساس مي‌كنند. با وجود اين، توان ضد ميكروبي بعضي عسلها حتي با جوشاندن آنها از بين نمي‌رود. از اين رو، به نظر ميرسد، عسل علاوه بر مولكولهايي كه تاكنون شناخته شده است، مواد ضد ميكروب ديگري دارد كه به دما مقاوم ا ند.

از زمان مصريان باستان، عسل براي درمان زخم‌ استفاده مي‌شده است و به نظر مي‌رسد كه باكتري‌ها هنوز توان مقابله با مواد ضد ميكروب آن را پيدا نكرده‌اند. از اين رو، تلاش براي شناخت كامل تر اين ماده ،

ما را در مقابله به ابر باكترها كه به آنتي بيوتيك‌هاي مرسوم مقاوم شده‌اند، ياري خواهد رساند. به هر حال، اين ماده دارويي را همانند ساير داروها بايد با مشورت متخصصان استفاده كرد.

زيرا دانه‌هاي گرده موجود در عسل طبيعي مي‌توانند خود باعث عفونت شوند. خوشبختانه، گرده‌ها را با پرتو گاما مي‌توان از بين برد، بدون آن كه به خواص دارويي عسل آسيبي برسد. اميد است با تلاش‌هاي محققان راه براي يك شيوه درماني جديد يعني «عسل درماني» هموار شود …